30 yaş sendromu

kemalisthatun
21 yaşında olduğum halde 9 sene sonra 30 olacağım aklıma geldikçe bu sendromu yaşıyorum. yıllar nedir ki bir bakmışsın 30 olmuşsun. depresyona giriyorum ey sözlük.
oblomov
her insan evladının hissetmesi mümkün olandır. 20li yaşlara kadar her şey normal seyrinde gider, her yıl normal bir yıl kadardır, birden her ne olursa kendini 30da bulursun ve o aralıkta geçen 10 yıl hızlandırılmış bir Charlie Chaplin sahnesi gibidir. hele bir de evlilik çocuk falan gibi haltları yersen kafadan 20 sene kayıp. sonrası zaten "ben gençken var ya" ile başlayan malum hikaye.
sipraleks
30 yaşa kadar yaşanan sendromlarla karşılaştırıldığında hafiftir. kabullenmişlik, boşvermişlik ve mahalle baskısı ile büyük ihtimal hayatınızı kurmuşsunuzdur. bu hayatı kabul edip iş-evlilik-çocuk modunda ilerlerseniz hiç sendrom yaşamıyorsunuz. sistemin çarklarından biri olmak çok güzel.
sos
7 yıl sonra girmiş olacağım 30 yaşımda, yaşamak istemediğim sendrom. iyiyim ben böyle ya... şu an muz yerken entry giriyorum.

edit: niye böyle bir ayrıntı verdim bilmiyorum. komik hissettim kendimi...
edit: 6 yıl 4 ay sonra.
edit: bkz.