ayrılık hediyesi

avni
yusuf hayaloğlu şiiri.

Şimdi saat sensizliğin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettim ki bu yaşlar
Utangaç boynunun kolyesi olsun
Bu da benim sana bu da benim sana ayrılırken hediyem olsun

Soytarılık etmeden güldürebilmek seni
Ekmek çalmadan Doyurabilmek
ve haksızlık etmeden doğan güneşe bütün
Aydınlıkları içine süzebilmek gibi mülteci isteklerim oldu
Arasıra biliyorsun
Şimdi iyi niyetlerimi bir bir
Yargılayıp asıyorum
Bu son olsun, bu son olsun...
Bu da benim sana bu da benim sana ayrılırken hediyem olsun...

Şimdi saat yokluğunun belası
Sensiz gelen sabaha günaydın
İşi gücü olanlar çoktan gitti
Bir ben kaldım, bir ben kaldım
Voltasında gecenin hiç uyumamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettim ki bu yaşlar
Utangaç boynunun kolyesi olsun
Bu da benim sana bu da benim sana ayrılırken hediyem olsun...

Kafamı duvara vurmadan tanıyabilmek seni
Beyninin içindekileri anlayabilmek
ve yitirmeden yüzündeki anlık Tebessümü
Bütün saatleri öylece dondurabilmek için
Çıldırasıya paraladım kendimi lanet olsun
Artık sigarayı üç pakete çıkardım günde
Olsun gözüm olsun; ne olacaksa olsun...

Bu da benim sana bu da benim sana ayrılırken hediyem olsun...

bestelenmiş halini ahmet kaya'dan dinlemeyin...