çalın davulları

hak yeme hell yeah
Üst komşum rahmetli arif amcam çok severdi bu türküyü. Çok aksi adamdı rahmetli ama iyiydi.

Piyano, gitar sesine tahammül edemez; bastonuyla tak tak vururdu. Ama ne zaman bağlamayı elime alıp bunu çalıp söylesem, bastonla vurmayı keserdi.

Şu son birkaç aydır sanırım hayatla olan tüm bağlarımı kestiğim için daha anlamlı geliyor bu türkü. Bu türkü keisnlikle hayatla olan tüm bağlarını kesmiş bir adamın yazdığı bir türkü çünkü. Eskiden dinlerken nasıl olur da bir insan hayatla bağlarını keser derdim. Şimdi çok iyi anlıyorum...

Sol serçe parmağım hareket etme kabiliyetini yitirmesi sebebi ile artık çalamasam da tolga çandar abime hâlâ eşlik edebiliyorum.
bu başlıktaki tüm entryleri gör