sebepsiz yere ağlamak

oblomov
hiç olmadık zamanlarda gelen ağlama isteği. her şeyin yolunda gittiğini düşündüğünüz zamanlarda birden alakasız yere ağlamaya başlarsınız. sanırım bilinç altında biriken hüzün ve melankolinin dışa vurumu. ne kadar çok bastırılmışsa artık olmadık yerde dökülüverir öyle. biriktirmeyin içinizde.