sözlük yazarlarının söylemek istedikleri

keskin nisanci
hayat çok boktan, kim ne derse desin insanı en çok yıpratan bir umudunun olmasıymış. hayat alıyorsak umut vardır demişlerdi bir yerlerde boşuna demişler. hayat, biz planlar yaparken başımıza gelenlerden ibaret değil mi? o zaman ne diye hâlâ iyi şeyler olacağına dair umutlar besliyoruz anlamıyorum.

''Depresyonda olup olmadığımdan emin değilim. Yani, mutsuz değilim Ama mutlu da değilim. Gün içinde espriler yapıp gülebiliyorum. Fakat bazı geceler yalnız kaldığımda, Nasıl hissedildiğini unutuyorum…''
bu başlıktaki tüm entryleri gör