sürüden ayrılanı sürü kapar

ontolojik sancilarimin merhemi
sürüler ayrılınca içinde kaldığı kalmayı seçtiği veya kalakaldığı ayrıcalıklı gizemli mafyatik minyatür sürü onun sonu olur. büyük demokratik ve kamusal sürü bunu affetmez. Ve Sonunda linç türkiyem olur.

kamunun olduğu yerde linç kaçınılmaz. eğer kimse kimseyi linç etmezse sodom ve gomora'yı yeniden yaşarız; sevgi aşmaması gereken bir sınırı aşar ve kamunun yerini tek tük ikili ortaklıklar alır (kimsenin içi, başkalarının şortunu inceleyecek kadar dışına çıkmaz). bir iç yaratmak istiyorsak bir şeyleri dışarıda bırakmamız gerekir ve zaten bunun için, bu sistemin neye dair olduğunu anlamak için de, dışarıya attıklarına -çöplerine- bakarız. bir insan için de geçerli bu: neye tahammülümüz yoksa o anlama geliyoruz. bu dehşet verici bir şey.
bu başlıktaki tüm entryleri gör