age of empires 2

90'larda çocukluğunu yaşamış olanların unutmayacağı oyunlardan.

hâlâ daha arada bir canım çekiyor amelenin birini tutup ağaç kestirmeye göndereyim, oradan tarlaya süreyim, koyunları kessin, eve gelsin mala vursun, akşam evde kuru fasulye yesin filan... "yaparım" desin, "ormancı" desin, nebleyim "seyis" diye inlesin istiyorum.

ilkokulda fen dersinden aklımda kalanlarla şu oyunun şifrelerinden aklımda kalanları karşılaştırsam, allah'ım ve kitabım üzerine yemin ederim ki fen dersi age of empires önünde diz çöker tövbe ister. neyse duygulandım.

"how do you turn this on" diyerek sözlerimi burada noktalandırıyorum.

Strateji oyunlarının babasıdır kendisi. Yıllar geçse de unutulmayacak ilk sevgilidir. Janissary'lerin açtığı yaylım ateşiyle düşman atlılarının bir bir yere serilmesidir.

(bkz:tamam yaparım)
(bkz:oduncu)

Hayatımda vazgeçemem dediğim tek strateji oyunu. Yıllar geçse de sıkılmadan oynuyorum.

Köylülerin ölürken çıkardığı sesler de ayrıca komik.