sensizliğin üzerinden geçen ikinci kışta üşüyorum. yağmur kokusunun hoşluğu sensiz ciğerime bir kez daha bıçak gibi saplandı. allahtan aşkımıza vatan ettiğimiz kentten kaçalı çok oldu da, sensiz yağan karların güzelliğini görmeyeceğim. ayrılırken sana söz verdiğim gibi soğuk havalarda hediyen olan hırkayı mutlaka baş ucumda tutacağım. gündüzleri evde giymeye kıyamıyorum onu. fazla yıkarsam erir, çürür diye endişe ediyorum. bilirsin ki ben hiç bir eşyama sahip çıkamam.
seninle geçen güzel yıllarımızın her anı zerresine sahip çıkarak büyüdüğümü his ediyorum.
her şeye rağmen iyi ki var oldun hayatımda. iyi ki var oldun bu dünyada erciyesin mitolojik prensesi.