görmezden gelmek

ontolojik sancilarimin merhemi
işaretlerin birbirlerini yok etmeleri.

kimsenin farkında olmadığı türden bir karşı-ayna; fenomen yutucu. saygı duymak veya sevmek, edilgen doğaları gereği, bir zorunluluk olamazlar. ancak görmezden gelmek, etken doğasıyla, kişinin elindeki en güçlü ve kontrol edilmesi en zor kozdur. isteyenin istediğini görmezden gelebileceğini söylemek bile, şu halde, oldukça düşük bir söylem olurdu.

yalnız, burada bahsedilen, hiç bakılmayan, hiç görülmeyen, ilgi bile gösterilmeyen; dolayısıyla daha kuvvetli bir biçimde var olan olumsuza yöneltilen tutum değildir. bu, kuşkusuz öznenin kendisine ait bir zayıflığı vurgular; onun varoluşunu zayıflatır ve söz konusu olumsuzun varoluşunu güçlendirir. bahsedilen, hiç de insancıl olmayan bir şekilde, zihinsel düzeyde yok edebilme yetisidir ve oldukça tanrısaldır.

kişi, algısının bütün kanallarını kontrolü altına aldığı zaman canını ötekilerden daha efektif biçimde korumaya başlamalıdır.
bu başlıktaki tüm entryleri gör