cemal süreya'nın 993 gününü anı, otobiyografi ve deneme türlerini bir arada kullanarak yayımladığı günce kitabı.
kitaba almadığı günleri şu şekilde anlatır "1. gün"'de.:
"…
yine sanırım, bu yazı biçimi bana uyacak. uyarsa, yaşadığım sürece akıp gitsin. adını sonra koymalıyım. neye dönüşecek, belli değil. biliyorum, sürekli yazmak serüven, yazmaksa bir tören. günce değil. tarihler belirsiz. "1. gün", "2. gün"… ayırma çizgileri olarak da kabul edilebilir. yine de günce. çünkü her yazacağım. "3. gün"den sonra "6. gün"e geçmişsem, demek aradaki iki günü de yazmışım, ama yayımlamayı uygun görmemişim. onlar yayımlandığı gün ben hayatta olmamalıyım."