bunun kardeşler yoldaşlar denen insanların cesedi üzerinden yükseleni vardır. kandan beslenir, ama asıl kovaladığı ölümlerin getirdiği öfke ve intikam değil, yasın ve matemin enerjisinin insanları birleştirmesi, kenetlemesidir. bu yüzden ölen bir dava kahramanının cenazesi mümkün mertebe kalabalık, renkli, muazzam olur. dosta güven düşmana korku salmak değildir amaç. o ateşte daha fazla kişi yakmaktır. dava, omuzlar üzerinde değil tabutlar üzerinde yükselir. her toprağa düşen yeni toprağa düşeceklerin bir nevi tohumudur. ölenler, davanın hedefleri tamamlandığında sanki yaşayamaya devam edecekmişcesine bir hissiyatla, davanın gerçeklestirilmesi için bir başka amaca dönüşür