şehvetten uzak saf bir aşkla karşındakine bağlanmak. onun dış görünüşünden tamamen bağımsız sendeki aşk da güzel lakin yorucu. sürekli konuşmak yorucu. konuşmak, ilişkide ispat gibi sürekli ispat şart sanki. uzak ilişkinin kaderi bu. ne yapılırsa yapılsın göz göze gelmeden olmuyor ki. susmamak zorunda olmak bu tür ilişkiyi zorluyor. ya gerçi reelde de saygı ve dürüstlük, sevgi ile beraber basitçe yürümüyor. bu çok can sıkıcı. dürüstlük can yakacak şekilde saygısızca kullanılabiliyor. ya da tamamen saygısızca. tutku geliyor saygıyı bir kenara fırlatıyor falan filan. ne biliyim ilişki söz konusu olunca temelinde alışveriş yatan bir şey her haliyle karışık olmaya pek müsait. anlamak namümkün.