acımasızlaşıyorum bazen. içimdeki hayvana yenilen bir insan olup çıkıyorum. sanırım eksik yaşadım ve o hayvana yeniliyor olmam bu yüzden. kimsesizliğe sığınacak değilim. yalnızlığa sığınmayı zaten bıraktım.. yalnızlık; içimdeki hayvanın ateş saçan gözlerinde. daha neyi zorlayacağım. hayvanlaşıyorum gittikçe. ve sorun insanlıktan çıkmak değil, insanlıktan çıkılmaz zaten.. seçtiğimiz bir şey değil bu. insanımsı doğuyoruz insanımsı yaşıyoruz ve insanımsı ölüyoruz. yani girmediğim bir şeyden çıkmam da söz konusu değil. kelime oyunu yaptığımı sanıyorsun değil mi? değil işte..