zevkleri tartışmak

Ovovov haramdır! Adamlar sözünü bile bulmuşlar 'zevkler ve renkler tartışılmaz' diye.

Bakın mesela dünya üzerindeki hiçbir iki ayaklı benim zevkle dinlediğim müziği yargılayamaz, onun aslında zevkle dinlenesi bir müzik olmadığını söyleyemez. Daha fazla ayaklılarda da o mefhum yok zaten. Çünkü o kim köpektir ki bana bana bihter'ine ait o 'unique' zevkin değerlendirmesini yapacak? Hiç.

Her şey gibi bu da karşılıklı tabii. Aynı zamanda ben de kim köpeğim ki aynını bir başkasına yapayım? Bu da hiç.

Demem o ki arkadaşlar; dinlensin diye müziği, güzelce bilinsin diye de haddi yapmışlar. Canımızın istediğini dinleyelim, günün her saati haddimizi bilelim.

(bkz:dertleri zevk edindim)

Havanda su dövmeye benzeyen çene ağrısı.
Tartışacak o kadar çok ayrık zemin ve mesele var ki, zevki ve rengi tartışmak ya gamsız insanların meşgalesi, ya da işsiz insanların işsizliği. Zevkler yaşanmak için vardır ve bireyselliği remz eder. Bırakın, kim ne ederse etsin. İnsanları değil insanlığı tartışmak gerekir.

Bu arada bunu da nokta düşmek gerek:

"Şüphesiz ki insan tartışmayı çok seven bir varlıktır"

Kur'ân'ı kerim.

Bomboş bir uğraştır, vurulunca tıngırdar.

Elle tutulur hiçbir beğeni sahibi olmamak bile birinin tamamen ama tamamen hür tercihleriyle şekillenmiş beğenilerini kendi dünyasının çerçevesinde değerlendirip değiştirmeye çalışmaktan iyidir.