Söyleyenin söylerken, muhatabının da maruz kalırken en fazla acı çektiği cümlelerden.
Düşünün ki geçirilebilecek vakitlerin en güzellerini geçirdiğiniz insandan bir gün bunu duyuyorsunuz. Daha doğrusu onu, bu cümleyi kuracak noktaya kadar yükseltebiliyorsunuz. Her ilişkinin bir yerinden sonra karşıdakine tiksinti verici bir insana dönüştüğünüze mi daha çok üzülürsünüz yoksa çenenize aparkat gibi inen bu cümleye mi?
İşin bir de söyleyen boyutu var. O da ister mi ki böyle bir hayal kırıklığı yaşamayı? Hele ki hiç hak etmiyorsa.