3. sonesinde der ki;
bak aynaya ve söyle aynadaki aksine:
bu suretten bir tane daha yapmanın zamanıdır diye,
yenileyip tazelemiyorsan şimdi bu çehreyi,
kandırıp dünyayı, mutsuz etmektesin bir kadını.
nerededir o eline el değmemiş güzel,
bağrından dölünün ekimi esirgenen
ya da kimdir böylesine budala
ki öz sevgisi mezar olur gelecek kuşaklara?
annenin aynası sensin
ve o sende anımsar tatlı gençliğinin güzelliğini;
sende yaşlı günlerinden baktığında geriye,
yüzün kırışmış olsa da göreceksin altın günlerini.
lakin, seçersen hatırlanma kaygısı olmayan bir yaşamı
yalnız ölürsün, anın da senle birlikte ölür.