adem ile havva'nın güncesi

ontolojik sancilarimin merhemi
mark twain'in kadın erkek ilişkilerinin evrensel değişmezlerini tadına doyulmaz bir mizah anlayışı ile anlattığı, gelmiş geçmiş en güzel aşk hikayelerinden biridir.

adem'in güncesi ilk bölümden

'bahçeyi yitirdim, ama buna karşılık onu bulmuş olduğuma seviniyorum. elinden geldiğince seviyor beni, ben de onu tutkulu yaratılışımın bütün ateşiyle seviyorum.'

havva'nın güncesi

'cennet, onun olduğu yerdi.'