heteroseksüel kişiliğimle ikili ilişkilerimde sürekli olarak hatta oransal olarak %90 oranında suistimale uğratılmış yaklaşımım.
elbette çocuk değilim ve elbette kime değer verileceğini, iyi niyetle yaklaşılacağının bilincindeyim. fakat yine de, dolmayan boşluklar var. en başta kendini, sonra toplumu, insanları yani elime gelebilecek hemen her şeye gözlem yapmayı seven biriyim. gözlemlerimi ölçer biçer, yer yer paylaşır kafamdaki sütunları oturturum. keza hep yaparım bunu yani sürekli yeni sütunlar oturur, tabiri caizse 'kendini geliştirme' denen şeyi yaparım kendimce yani.
fakat yine de dediğim gibi, iyi niyetin o kişi tarafından suistimal edilmeyeceğini düşündüğüm, hatta deneyimlerim sonucu buna emin olduğum kişi bile anlık suistmalleri, görünmez sınırları bir kere aşınca dönülmez yollara sapıyor. insan olmanın getirisi bir eksiklik bu sanırım.elbette ki sütten çıkmış ak kaşık değilim ben. çok karışık şeyler var, iyi niyet konusu medeni kanunun başlangıç hükümlerinde bile yer alıyor. fakat alt metinleri, çok net değil. kanun bile boşluklara sahip.