genel olarak ram gücüne kanmayın. önceliğiniz işlemci olsun paylaşımcı ekran kartı olsun sonra ram
alman otomobil markası duyduğuma göre emniyet kemerini bunlar icat etmiş patent almamışlar.
mükemmel olma durumunu çürüten durum
Bana kalırsa tesadüf ama ilgimi çekmedi değil ilerde araştırmayı düşünüyorum.
Tabelasında ki vesikalığın olmadığı mekanlar şubeleri değilmiş altında öyle yazıyor
Bana göre yerine göre aşırı samimiyet
Ve aşırı özgüven
Ve aşırı özgüven
İzlemeyi düşündüğüm ama bir türlü başlayamadığım dizi
Bu karakter bana gta vice'de gördüğümüz ilk avukatı hatırlatıyor
Bu karakter bana gta vice'de gördüğümüz ilk avukatı hatırlatıyor
Cengiz Han, Moğol komutan, hükümdar ve Moğol İmparatorluğu'nun kurucusudur. Türkleri sevdiği bilinir fakat Türk değildir
izleyin, izlettirin.
93'de başlayan osman pamukoğlu operasyonlarını anlatıyor.
kürt terör örgütü pkk'nın nasıl dağıtıldığı mahvedildiği gözler önüne seriliyor yaşananlar aktarılıyor.
bunun bir de yayınlanmayan bölümleri var mutlaka onuda izleyin.
(bkz:osman pamukoğlu)
93'de başlayan osman pamukoğlu operasyonlarını anlatıyor.
kürt terör örgütü pkk'nın nasıl dağıtıldığı mahvedildiği gözler önüne seriliyor yaşananlar aktarılıyor.
bunun bir de yayınlanmayan bölümleri var mutlaka onuda izleyin.
(bkz:osman pamukoğlu)
atatürk sonrasında, 1939-1969 arasında abd ile türkiye arasında 55 ikili anlaşma imzalandı. tarım ihaneti
türkiye-amerika tarım anlaşmaları
“kendi öz ürünümüz zeytinyağının sabun yapımında kullanılmasını bir kararname ile yasaklayarak onun yerine amerika'dan satın alınan domuz karışımı don yağının kullanılması mecburiyetini getiren dp hükümeti, amerika'ya pazar olma uğruna türk zeytinyağı üreticilerini de açlığa ve
yoksulluğa mahkûm ediyordu.” (haydar tunçkanat, ikili anlaşmaların iç yüzü, ankara, 1969, s. 70)
bir zamanlar anadolu tahıl ambarıydı. anadolu'nun bereketli toprakları çalışan, üreten köylüye karşı çok cömertti. türkler bu topraklarda uzun bir süre kimseye muhtaç olmadan kendi kendini geçindirdi. ancak zamanla her şey gibi toprak düzeni de bozuldu. geniş araziler boş kaldı. tanzimat'tan itibaren batı'nın sanayi ürünleri gibi tarım ürünleri de türkiye'yi istila etti. 19. yüzyılda osmanlı buğday, pirinç ithal eden bir ülke haline geldi. 1878-1913 arasında osmanlı, her yıl ortalama net 75 bin ton un, 65 bin ton pirinç ve 10 bin ton buğday ithal etti. bu ürünler için her yıl dışarıya net 2 milyon altın liraya yakın para ödedi. bu ithal tarım ürünleri ancak büyük şehirlerin ihtiyacını karşılıyordu. aynı dönemde anadolu köylüsü açlıktan ölüyordu. örneğin 1873 yılında ankara'nın keskin kazasında yaşayan 52 bin kişinin 20 bini kıtlıktan ölmüş, 7 bini ise göç etmişti. (türk ziraat tarihine bir bakış, istanbul, 1938, s.211)
1911-1922 yılları arasındaki 11 yıllık sürekli savaş dönemi türk tarımını tamamen bitirdi. öyle ki, 1918 yılında istanbul'da ekmek sıkıntısı baş gösterdi.
atatürk'ün tarım devrimi
cumhuriyet ilan edilirken türkiye'de toplam nüfusun yüzde 82'si tarımla uğraşıyordu. ancak tarım gelirleri çok azdı. ekmeklik un bile dışarıdan alınıyordu. çok az ziraat mühendisi vardı. sığır vebası hayvancılığı öldürmekteydi. doğu'da aşiret düzeni vardı: köylü hem ağanın, hem öşür ve hayvan vergilerinin, hem de bu vergileri toplayan mültezimlerin baskısı altındaydı.
atatürk, “üreten köylü milletin efendisidir” ilkesiyle önce bir tarım devrimi yaptı: köy kanunu çıkarıldı. tarım bakanlığı kuruldu. aşar vergisi kaldırıldı. çiftçiye uygun kredi verildi. köylüye tarım araç gereçleri, tohum, fidan ve ilaç dağıtıldı. ankara yüksek ziraat enstitüsü başta olmak üzere ziraat okulları açıldı. tohum ıslah istasyonları, tarım kredi kooperatifleri, toprak mahsulleri ofisi, devlet üretme çiftlikleri, örnek köyler kuruldu.
başarılı tarım politikaları sonunda türkiye'de ekilen arazi sathı 1925'te 1.829.000 ton iken, 1938'de 6.802.000 tona yükseldi.
atatürk döneminde, 1923-1929 arasında tarımsal üretimin yıllık büyüme hızı yüzde 8.9'u bularak yüzde 8.6'lık milli gelir büyüme hızını geçti.
1928'de toplam tütün üretiminin yüzde 70'i, fındık üretiminin yüzde 52'si ihracata ayrıldı. türkiye, almanya'ya arpa, italya'ya arpa ve yulaf, almanya, belçika, italya, isviçre'ye de buğday ihraç etti. (sinan meydan, aklı kemal (özel baskı), istanbul, 2015, s. 295,296)
türk tarımına abd darbesi
1929 dünya ekonomik buhranı ve 1939-1945 ıı. dünya savaşı türk tarımına büyük darbe vurdu. ancak türk tarımını yıkan amerikan emperyalizmi oldu. 1947'de truman doktrini, 1948'de marshall yardımı sadece sanayiyi değil tarımı da vurdu.
zenginsozluk.com/foto
1950'de iktidara gelen demokrat parti (dp) liberal politikalar izledi. türkiye, 1950-1953 arasında iyi hava şartları, tarım arazisinin genişletilmesi, kore savaşı vb etkilerle dünyanın sayılı tahıl ambarı ülkelerinden biri oldu. ancak tarım arazilerinin genişlemesi durunca ve hava şartları kötüleşince tarım üretimi azaldı.
ekonomik şartlar ağırlaşıp dış borçlar artınca dp 1954'te dış ticarette bazı kısıtlamalara gitti. iki yıl kadar önce “abd yardımını çok iyi kullanan ülke” diye alkışlanan türkiye, 1956'dan itibaren abd'den tarımsal, hayvansal ürünler almak için çok ağır şartlarda anlaşmalar imzaladı.
esaret anlaşmaları
atatürk sonrasında, 1939-1969 arasında abd ile türkiye arasında 55 ikili anlaşma imzalandı. bu 55 anlaşmadan bazıları tarımla ilgiliydi.
atatürk'ten sonra türkiye'yi yeniden bağımlı hale getiren bu “esaret anlaşmaları” hep halkın gözünden kaçırılırdı.
1. tarım ürünleri anlaşması (12 kasım 1956)
abd, bu anlaşma ile kendi ihtiyaç fazlası buğday, arpa, mısır, dondurulmuş et, konserve sığır eti, don yağı ve soya yağı gibi tarımsal ve hayvansal ürünleri taşıma ücretiyle birlikte 46.3 milyon dolar karşılığında türkiye'ye verecekti. (resmi gazete, no: 10228, 1959)
bu anlaşmaya göre abd, bu tarımsal ve hayvansal ürünleri aşağıdaki bağlayıcı şartlarla türkiye'ye veriyordu:
1. türkiye'ye satılan abd tarım ürünleri, abd'nin aynı mallarının alıcısı olan pazarlara ve abd'nin düşman tanıdığı ülkelere satılmayacak ve yalnız türkiye'nin iç tüketimi için kullanılacaktı.
2. türkiye'de satılan malların dünya mahsul piyasa fiyatları üzerinde tesir yapmaması için dünya piyasası üzerinden fiyatı tespit edilecekti.
3. türkiye'nin yetiştirdiği ve anlaşmada adı geçen veya benzeri mahsullerin türkiye'den yapılacak ihracatı abd tarafından kontrol edilecekti.
4. abd tarım ürünleri türk lirası ile satın alınacaktı. türkiye cumhuriyeti merkez bankası'na yatırılacak olan türk liraları abd hükümeti tarafından kullanılacaktı.
5. türkiye ve abd, abd tarım ürünlerinin türkiye'deki piyasa taleplerini artırmak ve geliştirmek için devamlı gayret sarf edecekti.
türkiye, 12 kasım 1956 tarihli bu anlaşmaya ek olarak 25 ocak 1957 tarihli başka bir “tarım anlaşmasıyla” abd'den şu tarım ürünlerini satın alacaktı:
zenginsozluk.com/foto
buğday, arpa, mısır, konserve sığır eti, peynir, süt tozu, pamuk tohumu, soya fasulyesi yağı… bu ürünler türkiye'ye taşıma ücretiyle birlikte 19.40 milyon dolara verilecekti. (resmi gazete no: 10228, 1959)
görüldüğü gibi abd, “yardım” adı altında türkiye'ye kendi ihtiyaç fazlası tarımsal ve hayvansal ürünleri satıyordu. abd'nin ikinci sınıf tarım ürünlerine türkiye milyonlarca dolar ödüyordu.
oysaki abd'nin türkiye'ye satacağı tarım ürünlerinin aynılarını veya eş değerlerini türkiye'de yetiştirmek mümkündü.
ayrıca türkiye'nin yetiştirip ihraç edeceği tarım ürünlerini abd kontrol edecekti. yani türkiye, abd'nin “üretmeyin” dediği ürünleri üretmeyecek, “satmayın” dediği ürünleri satmayacaktı.
türkiye ve abd, “amerikan tarım ürünlerine ait türkiye'deki piyasa taleplerini arttırmak” için “devamlı gayret sarf edecekti”. abd hükümetinin bu yöndeki gayretini anlamak mümkündür, ancak türk hükümetinin bu gayretini anlamak mümkün değildir.
ayrıca abd tarım ürünleri alınırken her türlü vergiden ve harçtan muaftı. pl 480 sayılı kanuna göre yapılan bu ithalatta abd'den alınacak ikinci sınıf ürünlerin iç piyasadaki sürümünü artırmak amacıyla tbmm 6969 sayılı bir kanun çıkardı.
yani tbmm, kanunla amerikan üreticisini korudu. bu anlaşma ile dp iktidarı, “türk tarımı ve türk üreticisini amerikan çiftçisinin refahı uğruna bir çıkmaza ve felakete sürüklüyordu.” (tunçkanat, age, s. 69-72)
2. tarım ürünleri anlaşması (20 ocak 1958)
bu anlaşmaya göre abd türkiye'ye şu ürünleri satacaktı: buğday, yem, soya fasulyesi veya pamuk yağı, tereyağı, yağlı süttozu, peynir, yağsız süttozu… türkiye bu ürünler için taşıma masrafları da dâhil 46.8 milyon dolar ödeyecekti.
20 ocak 1958 tarihli bu anlaşmanın sonuna aynı tarihli ve 1755 sayılı abd hükümetinin bir notası eklendi. abd'nin ankara büyükelçisi fletcher warren'den türkiye cumhuriyeti dışişleri bakanı fatin rüştü zorlu'ya gönderilen nota, abd'nin türk tarımını bitirme projesinin en somut adımlarından biriydi.
zenginsozluk.com/foto
iki maddelik notada, abd türkiye'den şu isteklerde bulunuyordu:
a) türkiye 1957 mahsulünden yumuşak buğday veya 1 ağustos 1958 tarihine kadar diğer herhangi bir yumuşak buğdayı ihraç etmekten kaçınmayı,
b) 1957 mahsulünden veya 1 ağustos 1958 tarihine kadar sert buğday ihracatını asgari bir seviyede tutmayı ve bu devre zarfında vuku bulacak her sert buğday ihracatını türkiye'nin kendi kaynaklarından finanse edilecek eş değer miktardaki buğdayla telafi etmeyi taahhüt etmektedir.
ekselansınızın hükümetinin yukarıda izah edilen anlayışla mutabık bulunduğunu bildirdiğiniz takdirde müteşekkir kalacağım. en seçkin saygılarımın kabulünü rica ederim ekselans…”
abd büyükelçisi fletcher warren'in bu notasına türkiye dışişleri bakanı fatin rüştü zorlu 20 ocak 1958 tarihinde olumlu cevap verdi. (resmi gazete, no: 10228, 1959)
özetle, abd türkiye'ye “1 ağustos 1958 tarihine kadar buğday ihraç etmeyeceksin!” diyor, türkiye “baş üstüne ekselansları!” diyerek kabul ediyordu.
abd türkiye'ye “eğer bu yasağa uymazsan ihraç ettiğin buğday kadar amerikan buğdayını kendi kaynaklarından finanse edeceksin” diyor, türkiye “baş üstüne ekselansları!” diyerek kabul ediyordu.
abd, belirttiği tarihler arasında, türkiye'nin buğday satışını yasaklamıştı, çünkü abd'nin buğday satacağı dış pazarlardan istekler bu tarihlerde geliyordu. eğer türkiye bu yasağa uymayıp buğday satarsa, sattığı buğday kadar amerikan buğdayını satın alacaktı. amerika her şekilde kazanacak, türkiye ise her şekilde kaybedecekti.
3. tarım ürünleri ticareti anlaşması (24 şubat 1963)
abd-türkiye arasında 24 şubat 1963'te “tarım ürünleri ticaretinin geliştirilmesi hakkındaki 161 milyon dolarlık ikili anlaşma” imzalandı.
buna ek olarak abd, türkiye'ye 21 şubat 1963'te bir nota verdi. (resmi gazete, sa: 11513, 1963)
bu notanın ı. bölümünde abd türkiye'nin zeytinyağı ihracatını 1 kasım 1962-31 ekim 1963 tarihleri arasındaki 12 aylık dönemde 10.000 tonla sınırladı. eğer türkiye'nin bu dönemdeki zeytinyağı ihracatı abd'nin izin verdiği miktarı aşarsa türkiye kendi dövizi ile abd'den aynı miktarda nebati yağ satın alarak cezalandırılacaktı. türkiye'nin böyle bir gücü olmadığı için izin verilenden fazla zeytinyağı dışarıya satılmayacak, fiyatlar düşecek, zarar eden üretici hem fakirleşecek, hem de ürününü satamadığı için üretimden vazgeçip, zeytin ağaçlarını kesip kışlık odun olarak yakacak ve işçi olarak ya istanbul'a ya da almanya'ya gidecekti.
abd'nin isteğiyle 1963, 1964 ve 1965 yıllarında türkiye'nin nebati yağlar ve yağlı tohumlar ihracatı azaltıldı ve 6.400 tonla sınırlandırıldı. iç ve dış pazarların yağ ihtiyacını abd soya yağıyla karşıladı.
notanın 2. bölümüne göre türkiye'ye satılacak abd buğdayının ithali ve kullanılması sırasında türkiye buğday ihraç edemeyecekti.
notanın 3. bölümünde abd'den satın alınacak tarım ürünleri için merkez bankası'na yatırılacak türk lirası'nın amerikalılar tarafından nasıl kullanılacağı anlatılıyordu.
21 şubat 1963 tarihli abd notasına türkiye, aynı tarihli ve 3125 sayılı karşı notayla yanıt verdi.
“aşağıda metni kayıtlı 21 şubat 1963 tarihli mektubunuzu almakla şeref duyarım” diye başlayan türk notası şöyle bitiyordu:
“türkiye cumhuriyeti hükümeti'nin yukarıdaki hususlar üzerinde mutabık olduğunu bildirmekle şeref duyarım.
ekselanslarından en derin saygılarımın kabulünü rica ederim. muhlis efe.”
sabah akşam türkiye'nin tapusu lozan antlaşması'na saldıranların 1950'lerdeki, 60'lardaki bu tarım antlaşmalarından söz ettiklerini hiç duymazsınız. oysaki bu esaret antlaşmaları lozan'ın kaldırdığı kapitülasyonları “yardım” adı altında yeniden geri getirmiş, türkiye'yi yeniden emperyalizme bağımlı yapmıştı.
müslümana domuz eti ve yağı
menderes, 1956 ve 1958 tarım antlaşmalarıyla abd'nin kalmış don yağını ve konserve etlerini aldı. ancak bu yağların ve etlerin içeriği konusunda en ufak bir açıklayıcı madde ve bilgi yoktu anlaşma metinlerinde. yani “müslümanlığı kurtarmış olmakla” övünen menderes, abd'den aldığı kalmış don yağı ve konserve etlerin arasında domuz eti ve yağı olup olmadığını merak edip sormamıştı bile.
zenginsozluk.com/foto
haydar tunçkanat'a kulak verelim:
“bu anlaşmada taraf olan bağımsız türk devletinin hükümeti (dp) % 98'i müslüman olan türk halkının islam usullerine göre kesilmeyip, öldürülerek kanı akıtılmayan, dondurulmuş veya konserve etlerin islam usullerine göre kesilmiş olması şartını dahi anlaşmaya koydurmuyor veya aklına dahi getirmiyor. yine bu anlaşma ile satın alınarak sabun yapımında kendi ürünümüz zeytinyağının yerine kullanılacak olan don yağının içinde domuz yağının bulunmaması şartı da anlaşmaya konulmuyor…” (tunçkanat, age, s. 69-71)
görülen o ki tam bağımsızlığın olmadığı yerde tam müslümanlık da olmuyor.
sinan meydan
alıntıdır
http://biliyomuydun.com/117522
türkiye-amerika tarım anlaşmaları
“kendi öz ürünümüz zeytinyağının sabun yapımında kullanılmasını bir kararname ile yasaklayarak onun yerine amerika'dan satın alınan domuz karışımı don yağının kullanılması mecburiyetini getiren dp hükümeti, amerika'ya pazar olma uğruna türk zeytinyağı üreticilerini de açlığa ve
yoksulluğa mahkûm ediyordu.” (haydar tunçkanat, ikili anlaşmaların iç yüzü, ankara, 1969, s. 70)
bir zamanlar anadolu tahıl ambarıydı. anadolu'nun bereketli toprakları çalışan, üreten köylüye karşı çok cömertti. türkler bu topraklarda uzun bir süre kimseye muhtaç olmadan kendi kendini geçindirdi. ancak zamanla her şey gibi toprak düzeni de bozuldu. geniş araziler boş kaldı. tanzimat'tan itibaren batı'nın sanayi ürünleri gibi tarım ürünleri de türkiye'yi istila etti. 19. yüzyılda osmanlı buğday, pirinç ithal eden bir ülke haline geldi. 1878-1913 arasında osmanlı, her yıl ortalama net 75 bin ton un, 65 bin ton pirinç ve 10 bin ton buğday ithal etti. bu ürünler için her yıl dışarıya net 2 milyon altın liraya yakın para ödedi. bu ithal tarım ürünleri ancak büyük şehirlerin ihtiyacını karşılıyordu. aynı dönemde anadolu köylüsü açlıktan ölüyordu. örneğin 1873 yılında ankara'nın keskin kazasında yaşayan 52 bin kişinin 20 bini kıtlıktan ölmüş, 7 bini ise göç etmişti. (türk ziraat tarihine bir bakış, istanbul, 1938, s.211)
1911-1922 yılları arasındaki 11 yıllık sürekli savaş dönemi türk tarımını tamamen bitirdi. öyle ki, 1918 yılında istanbul'da ekmek sıkıntısı baş gösterdi.
atatürk'ün tarım devrimi
cumhuriyet ilan edilirken türkiye'de toplam nüfusun yüzde 82'si tarımla uğraşıyordu. ancak tarım gelirleri çok azdı. ekmeklik un bile dışarıdan alınıyordu. çok az ziraat mühendisi vardı. sığır vebası hayvancılığı öldürmekteydi. doğu'da aşiret düzeni vardı: köylü hem ağanın, hem öşür ve hayvan vergilerinin, hem de bu vergileri toplayan mültezimlerin baskısı altındaydı.
atatürk, “üreten köylü milletin efendisidir” ilkesiyle önce bir tarım devrimi yaptı: köy kanunu çıkarıldı. tarım bakanlığı kuruldu. aşar vergisi kaldırıldı. çiftçiye uygun kredi verildi. köylüye tarım araç gereçleri, tohum, fidan ve ilaç dağıtıldı. ankara yüksek ziraat enstitüsü başta olmak üzere ziraat okulları açıldı. tohum ıslah istasyonları, tarım kredi kooperatifleri, toprak mahsulleri ofisi, devlet üretme çiftlikleri, örnek köyler kuruldu.
başarılı tarım politikaları sonunda türkiye'de ekilen arazi sathı 1925'te 1.829.000 ton iken, 1938'de 6.802.000 tona yükseldi.
atatürk döneminde, 1923-1929 arasında tarımsal üretimin yıllık büyüme hızı yüzde 8.9'u bularak yüzde 8.6'lık milli gelir büyüme hızını geçti.
1928'de toplam tütün üretiminin yüzde 70'i, fındık üretiminin yüzde 52'si ihracata ayrıldı. türkiye, almanya'ya arpa, italya'ya arpa ve yulaf, almanya, belçika, italya, isviçre'ye de buğday ihraç etti. (sinan meydan, aklı kemal (özel baskı), istanbul, 2015, s. 295,296)
türk tarımına abd darbesi
1929 dünya ekonomik buhranı ve 1939-1945 ıı. dünya savaşı türk tarımına büyük darbe vurdu. ancak türk tarımını yıkan amerikan emperyalizmi oldu. 1947'de truman doktrini, 1948'de marshall yardımı sadece sanayiyi değil tarımı da vurdu.
zenginsozluk.com/foto
1950'de iktidara gelen demokrat parti (dp) liberal politikalar izledi. türkiye, 1950-1953 arasında iyi hava şartları, tarım arazisinin genişletilmesi, kore savaşı vb etkilerle dünyanın sayılı tahıl ambarı ülkelerinden biri oldu. ancak tarım arazilerinin genişlemesi durunca ve hava şartları kötüleşince tarım üretimi azaldı.
ekonomik şartlar ağırlaşıp dış borçlar artınca dp 1954'te dış ticarette bazı kısıtlamalara gitti. iki yıl kadar önce “abd yardımını çok iyi kullanan ülke” diye alkışlanan türkiye, 1956'dan itibaren abd'den tarımsal, hayvansal ürünler almak için çok ağır şartlarda anlaşmalar imzaladı.
esaret anlaşmaları
atatürk sonrasında, 1939-1969 arasında abd ile türkiye arasında 55 ikili anlaşma imzalandı. bu 55 anlaşmadan bazıları tarımla ilgiliydi.
atatürk'ten sonra türkiye'yi yeniden bağımlı hale getiren bu “esaret anlaşmaları” hep halkın gözünden kaçırılırdı.
1. tarım ürünleri anlaşması (12 kasım 1956)
abd, bu anlaşma ile kendi ihtiyaç fazlası buğday, arpa, mısır, dondurulmuş et, konserve sığır eti, don yağı ve soya yağı gibi tarımsal ve hayvansal ürünleri taşıma ücretiyle birlikte 46.3 milyon dolar karşılığında türkiye'ye verecekti. (resmi gazete, no: 10228, 1959)
bu anlaşmaya göre abd, bu tarımsal ve hayvansal ürünleri aşağıdaki bağlayıcı şartlarla türkiye'ye veriyordu:
1. türkiye'ye satılan abd tarım ürünleri, abd'nin aynı mallarının alıcısı olan pazarlara ve abd'nin düşman tanıdığı ülkelere satılmayacak ve yalnız türkiye'nin iç tüketimi için kullanılacaktı.
2. türkiye'de satılan malların dünya mahsul piyasa fiyatları üzerinde tesir yapmaması için dünya piyasası üzerinden fiyatı tespit edilecekti.
3. türkiye'nin yetiştirdiği ve anlaşmada adı geçen veya benzeri mahsullerin türkiye'den yapılacak ihracatı abd tarafından kontrol edilecekti.
4. abd tarım ürünleri türk lirası ile satın alınacaktı. türkiye cumhuriyeti merkez bankası'na yatırılacak olan türk liraları abd hükümeti tarafından kullanılacaktı.
5. türkiye ve abd, abd tarım ürünlerinin türkiye'deki piyasa taleplerini artırmak ve geliştirmek için devamlı gayret sarf edecekti.
türkiye, 12 kasım 1956 tarihli bu anlaşmaya ek olarak 25 ocak 1957 tarihli başka bir “tarım anlaşmasıyla” abd'den şu tarım ürünlerini satın alacaktı:
zenginsozluk.com/foto
buğday, arpa, mısır, konserve sığır eti, peynir, süt tozu, pamuk tohumu, soya fasulyesi yağı… bu ürünler türkiye'ye taşıma ücretiyle birlikte 19.40 milyon dolara verilecekti. (resmi gazete no: 10228, 1959)
görüldüğü gibi abd, “yardım” adı altında türkiye'ye kendi ihtiyaç fazlası tarımsal ve hayvansal ürünleri satıyordu. abd'nin ikinci sınıf tarım ürünlerine türkiye milyonlarca dolar ödüyordu.
oysaki abd'nin türkiye'ye satacağı tarım ürünlerinin aynılarını veya eş değerlerini türkiye'de yetiştirmek mümkündü.
ayrıca türkiye'nin yetiştirip ihraç edeceği tarım ürünlerini abd kontrol edecekti. yani türkiye, abd'nin “üretmeyin” dediği ürünleri üretmeyecek, “satmayın” dediği ürünleri satmayacaktı.
türkiye ve abd, “amerikan tarım ürünlerine ait türkiye'deki piyasa taleplerini arttırmak” için “devamlı gayret sarf edecekti”. abd hükümetinin bu yöndeki gayretini anlamak mümkündür, ancak türk hükümetinin bu gayretini anlamak mümkün değildir.
ayrıca abd tarım ürünleri alınırken her türlü vergiden ve harçtan muaftı. pl 480 sayılı kanuna göre yapılan bu ithalatta abd'den alınacak ikinci sınıf ürünlerin iç piyasadaki sürümünü artırmak amacıyla tbmm 6969 sayılı bir kanun çıkardı.
yani tbmm, kanunla amerikan üreticisini korudu. bu anlaşma ile dp iktidarı, “türk tarımı ve türk üreticisini amerikan çiftçisinin refahı uğruna bir çıkmaza ve felakete sürüklüyordu.” (tunçkanat, age, s. 69-72)
2. tarım ürünleri anlaşması (20 ocak 1958)
bu anlaşmaya göre abd türkiye'ye şu ürünleri satacaktı: buğday, yem, soya fasulyesi veya pamuk yağı, tereyağı, yağlı süttozu, peynir, yağsız süttozu… türkiye bu ürünler için taşıma masrafları da dâhil 46.8 milyon dolar ödeyecekti.
20 ocak 1958 tarihli bu anlaşmanın sonuna aynı tarihli ve 1755 sayılı abd hükümetinin bir notası eklendi. abd'nin ankara büyükelçisi fletcher warren'den türkiye cumhuriyeti dışişleri bakanı fatin rüştü zorlu'ya gönderilen nota, abd'nin türk tarımını bitirme projesinin en somut adımlarından biriydi.
zenginsozluk.com/foto
iki maddelik notada, abd türkiye'den şu isteklerde bulunuyordu:
a) türkiye 1957 mahsulünden yumuşak buğday veya 1 ağustos 1958 tarihine kadar diğer herhangi bir yumuşak buğdayı ihraç etmekten kaçınmayı,
b) 1957 mahsulünden veya 1 ağustos 1958 tarihine kadar sert buğday ihracatını asgari bir seviyede tutmayı ve bu devre zarfında vuku bulacak her sert buğday ihracatını türkiye'nin kendi kaynaklarından finanse edilecek eş değer miktardaki buğdayla telafi etmeyi taahhüt etmektedir.
ekselansınızın hükümetinin yukarıda izah edilen anlayışla mutabık bulunduğunu bildirdiğiniz takdirde müteşekkir kalacağım. en seçkin saygılarımın kabulünü rica ederim ekselans…”
abd büyükelçisi fletcher warren'in bu notasına türkiye dışişleri bakanı fatin rüştü zorlu 20 ocak 1958 tarihinde olumlu cevap verdi. (resmi gazete, no: 10228, 1959)
özetle, abd türkiye'ye “1 ağustos 1958 tarihine kadar buğday ihraç etmeyeceksin!” diyor, türkiye “baş üstüne ekselansları!” diyerek kabul ediyordu.
abd türkiye'ye “eğer bu yasağa uymazsan ihraç ettiğin buğday kadar amerikan buğdayını kendi kaynaklarından finanse edeceksin” diyor, türkiye “baş üstüne ekselansları!” diyerek kabul ediyordu.
abd, belirttiği tarihler arasında, türkiye'nin buğday satışını yasaklamıştı, çünkü abd'nin buğday satacağı dış pazarlardan istekler bu tarihlerde geliyordu. eğer türkiye bu yasağa uymayıp buğday satarsa, sattığı buğday kadar amerikan buğdayını satın alacaktı. amerika her şekilde kazanacak, türkiye ise her şekilde kaybedecekti.
3. tarım ürünleri ticareti anlaşması (24 şubat 1963)
abd-türkiye arasında 24 şubat 1963'te “tarım ürünleri ticaretinin geliştirilmesi hakkındaki 161 milyon dolarlık ikili anlaşma” imzalandı.
buna ek olarak abd, türkiye'ye 21 şubat 1963'te bir nota verdi. (resmi gazete, sa: 11513, 1963)
bu notanın ı. bölümünde abd türkiye'nin zeytinyağı ihracatını 1 kasım 1962-31 ekim 1963 tarihleri arasındaki 12 aylık dönemde 10.000 tonla sınırladı. eğer türkiye'nin bu dönemdeki zeytinyağı ihracatı abd'nin izin verdiği miktarı aşarsa türkiye kendi dövizi ile abd'den aynı miktarda nebati yağ satın alarak cezalandırılacaktı. türkiye'nin böyle bir gücü olmadığı için izin verilenden fazla zeytinyağı dışarıya satılmayacak, fiyatlar düşecek, zarar eden üretici hem fakirleşecek, hem de ürününü satamadığı için üretimden vazgeçip, zeytin ağaçlarını kesip kışlık odun olarak yakacak ve işçi olarak ya istanbul'a ya da almanya'ya gidecekti.
abd'nin isteğiyle 1963, 1964 ve 1965 yıllarında türkiye'nin nebati yağlar ve yağlı tohumlar ihracatı azaltıldı ve 6.400 tonla sınırlandırıldı. iç ve dış pazarların yağ ihtiyacını abd soya yağıyla karşıladı.
notanın 2. bölümüne göre türkiye'ye satılacak abd buğdayının ithali ve kullanılması sırasında türkiye buğday ihraç edemeyecekti.
notanın 3. bölümünde abd'den satın alınacak tarım ürünleri için merkez bankası'na yatırılacak türk lirası'nın amerikalılar tarafından nasıl kullanılacağı anlatılıyordu.
21 şubat 1963 tarihli abd notasına türkiye, aynı tarihli ve 3125 sayılı karşı notayla yanıt verdi.
“aşağıda metni kayıtlı 21 şubat 1963 tarihli mektubunuzu almakla şeref duyarım” diye başlayan türk notası şöyle bitiyordu:
“türkiye cumhuriyeti hükümeti'nin yukarıdaki hususlar üzerinde mutabık olduğunu bildirmekle şeref duyarım.
ekselanslarından en derin saygılarımın kabulünü rica ederim. muhlis efe.”
sabah akşam türkiye'nin tapusu lozan antlaşması'na saldıranların 1950'lerdeki, 60'lardaki bu tarım antlaşmalarından söz ettiklerini hiç duymazsınız. oysaki bu esaret antlaşmaları lozan'ın kaldırdığı kapitülasyonları “yardım” adı altında yeniden geri getirmiş, türkiye'yi yeniden emperyalizme bağımlı yapmıştı.
müslümana domuz eti ve yağı
menderes, 1956 ve 1958 tarım antlaşmalarıyla abd'nin kalmış don yağını ve konserve etlerini aldı. ancak bu yağların ve etlerin içeriği konusunda en ufak bir açıklayıcı madde ve bilgi yoktu anlaşma metinlerinde. yani “müslümanlığı kurtarmış olmakla” övünen menderes, abd'den aldığı kalmış don yağı ve konserve etlerin arasında domuz eti ve yağı olup olmadığını merak edip sormamıştı bile.
zenginsozluk.com/foto
haydar tunçkanat'a kulak verelim:
“bu anlaşmada taraf olan bağımsız türk devletinin hükümeti (dp) % 98'i müslüman olan türk halkının islam usullerine göre kesilmeyip, öldürülerek kanı akıtılmayan, dondurulmuş veya konserve etlerin islam usullerine göre kesilmiş olması şartını dahi anlaşmaya koydurmuyor veya aklına dahi getirmiyor. yine bu anlaşma ile satın alınarak sabun yapımında kendi ürünümüz zeytinyağının yerine kullanılacak olan don yağının içinde domuz yağının bulunmaması şartı da anlaşmaya konulmuyor…” (tunçkanat, age, s. 69-71)
görülen o ki tam bağımsızlığın olmadığı yerde tam müslümanlık da olmuyor.
sinan meydan
alıntıdır
http://biliyomuydun.com/117522
ruh hastası
kımız, türklerin ulusal içkisidir. kısrak sütünden yapılır. kımız besin olarak da, içecek olarak da türk'e atadan kalmış bir ilaçtır. bir ilaçtır; çünkü bir çok derde iyi gelmektedir. kazak kimyacısı aydar akınoğlu'nun deyişiyle kımızın yararlarını ve niteliklerini “birkaç makale yada kitapta anlatmak kolay değildir”. kımızın kullanımı hakkındaki bilgiler çok eskilere, hun türklerine değin dayanır. tarihi kayıtlara göre asya büyük hun devleti çağında türkler kımız içerlerdi. yine tarih kayıtları, avrupa hunları ile gök türklerin de kımız ürettiklerini belirtmektedir.
barış manço'nun 1972 yılında kurduğu ve vefatına kadar birlikte çalıştığı grubudur. grup, ismini haydarpaşa - kurtalan hattında çalışan kurtalan ekspres'den almıştır.
kurtalan ekspres 1972'den bu yana çeşitli kişilerle çalışmıştır. başlangıçta murat ses, celal güven, caner bora ile başlayan grup 1976`dan itibaren.kılıç danışman ve ahmet güvenç`in katılımıyla devam eden 1978'den itibaren ömür gidel ve bahadır akkuzu'nun katılımıyla şekillenmiştir. yıllarca barış manço'nun orkestralığını yürütmüş olan bu grup, barış manço'nun vefat etmesi üzerine cem karaca'yla çalışmaya başlamıştır. kurtalan ekspres, sahnelerde olduğu kadar, manço'nun sunduğu tv programlarında da yer almıştır. bu grupta, barış manço bazı şarkılarda ve konserlerde klavye ve çalmıştır.
bu yazı Vikipedi'den alıntıdır.
kurtalan ekspres 1972'den bu yana çeşitli kişilerle çalışmıştır. başlangıçta murat ses, celal güven, caner bora ile başlayan grup 1976`dan itibaren.kılıç danışman ve ahmet güvenç`in katılımıyla devam eden 1978'den itibaren ömür gidel ve bahadır akkuzu'nun katılımıyla şekillenmiştir. yıllarca barış manço'nun orkestralığını yürütmüş olan bu grup, barış manço'nun vefat etmesi üzerine cem karaca'yla çalışmaya başlamıştır. kurtalan ekspres, sahnelerde olduğu kadar, manço'nun sunduğu tv programlarında da yer almıştır. bu grupta, barış manço bazı şarkılarda ve konserlerde klavye ve çalmıştır.
bu yazı Vikipedi'den alıntıdır.
yeleli bozkurt barış mehmet manço
- türkiye'de rock müziğin öncülerinden, anadolu rock türünün de kurucularından biri olarak kabul edilmektedir.
- 1970 yılında moğollar'ın kadrosuna dahil olup 1971 yılında kurtalan ekspres grubunu kurmuştur.
- ilk albümünü 1975 yılında "2023" ismiyle yayımlamıştır.
- hazırladığı televizyon programıyla birçok ülkeyi gezmiştir ve "barış çelebi" olarak adlandırılmıştır.
- 1975 yılında "baba bizi eversene" isimli sinema filminde rol almıştır.
- 1988 yılında başlayan "7'den 77'ye" adlı televizyon programı 378 kez ekrana gelerek türk televizyonculuğunda ulaşılması zor bir rekor kırmıştır.
- albümleriyle her yaştan dinleyicinin ilgisini kazanan sanatçı, altın ve platin plak gibi birçok ödülün sahibi olmuştur.
saçlarına hayranım bu adamın
dönence adlı şarkısında ölümü anlattığı bilinmektedir.
- türkiye'de rock müziğin öncülerinden, anadolu rock türünün de kurucularından biri olarak kabul edilmektedir.
- 1970 yılında moğollar'ın kadrosuna dahil olup 1971 yılında kurtalan ekspres grubunu kurmuştur.
- ilk albümünü 1975 yılında "2023" ismiyle yayımlamıştır.
- hazırladığı televizyon programıyla birçok ülkeyi gezmiştir ve "barış çelebi" olarak adlandırılmıştır.
- 1975 yılında "baba bizi eversene" isimli sinema filminde rol almıştır.
- 1988 yılında başlayan "7'den 77'ye" adlı televizyon programı 378 kez ekrana gelerek türk televizyonculuğunda ulaşılması zor bir rekor kırmıştır.
- albümleriyle her yaştan dinleyicinin ilgisini kazanan sanatçı, altın ve platin plak gibi birçok ödülün sahibi olmuştur.
saçlarına hayranım bu adamın
dönence adlı şarkısında ölümü anlattığı bilinmektedir.
onnik adlı kişinin iddia ettiklerinin benimle ilgisi yoktur kendisini ciddiye almayınız.
50 yaşında kimya öğretmeni olan walter white'ın bir engelli oğlu bir de yeni bir kızı doğmaktadır ve bunların üstüne hastalanıp doktorundan sadece 6 aylık ömrü kalacağını öğrenir ve eski lise öğrencisi jesse pinkman ile heisenberg serüveni başlar.
izlemeden duramadığım diziydi bir çırpıda bitirmiştim
izlemeden duramadığım diziydi bir çırpıda bitirmiştim
eski türklerde eğlencelerde söylenen, genellikle aşk, doğa ve yiğitlik konularını işleyen, “kopuz” adı verilen çalgı eşliğinde söylenen şiirlere “koşuk” adı verilir.
(bkz:kopuz)
(bkz:kopuz)
kısa ve uzun olarak ikiye ayrılır küçüğüne de 'cura' denilir. atası kopuz'dur.
genellikle ilk önce kısa sap sonra uzun sap öğrenilir.
halk arasında uzun sap çalanlar genelde kara düzen çalar
ozanların enstrümanıdır.
genellikle ilk önce kısa sap sonra uzun sap öğrenilir.
halk arasında uzun sap çalanlar genelde kara düzen çalar
ozanların enstrümanıdır.
youtube'dan keşfettiğim eğlenceli grup bayadır dinliyorum çok iyiler denizliden çıkmışlar
bana göre anadolu rock tarzında bir şeyler yapıyorlar en azından cover'lar öyle ve bir rock grubunda bağlamanın önemli rol oynaması mutlu etti açıkcası.
ayrıca şarkılara kendi kattıkları espirileri vardır ki gülmemek elde değildir şiddetle tavsiye ediyorum size buyrun efendim;
bana göre anadolu rock tarzında bir şeyler yapıyorlar en azından cover'lar öyle ve bir rock grubunda bağlamanın önemli rol oynaması mutlu etti açıkcası.
ayrıca şarkılara kendi kattıkları espirileri vardır ki gülmemek elde değildir şiddetle tavsiye ediyorum size buyrun efendim;
nejat işlerin gördüğüm en karizmatik rolü
zeki, çevik, ahlaksızdır
behzat'la oyuncak niyetine oynar
severim kendisini
zeki, çevik, ahlaksızdır
behzat'la oyuncak niyetine oynar
severim kendisini
ilk defa böyle bir şeyle karşılaşıyorum kim düşündüyse iyi düşünmüş gerçekten başarılı.
komünizm ve sosyalizm
modern sosyalistlere göre, gerçek sosyalizm komünist ülkelerde tatbik edilmekte olan sosyalizmden çok ayrıdır. daha doğrusu, komünizm, sosyalist düzene sahip çıkmaya çalışmaktadır. bunu yapmak isterken de, sosyalizmin bütün geleneklerini yıkmış, tanınmaz hale getirmiştir.
marxism'in analizci ruhuyla taban tabana zıt katı bir sistem yaratılmıştır. sosyalizm, kapitalist düzendeki sınıf farklarını kaldırarak, hürriyet ve adaleti sağlamak isterken, komünizm bu sınıf farklarını daha da artıracak tek parti diktatörlüğü yaratmıştır. komünizm, düzeni değiştirmek için tek yol olarak ihtilal ve tabii iç harp tavsiye etmekte, sosyalizm ise bu değişikliğin hukuki yollardan, kanunlara uyularak ve insan haklarını çiğnemeden yapılması gerektiği fikrini savunmaktadır.
komünizm, düzen değişikliğinde ilk faktör olarak bütün istihsal(üretim, üretme) vasıtaların devletleştirilmesini şart koşar. bu devletleşmenin hiç bir hukuki dayanağı olmadığı gibi, insanların en ilkel hakları dahi hiçe sayılmaktadır sosyalizm devletleştirmeyi sadece bazı endüstriler için düşünmüştür.
sosyalist düşünceye göre, sadece milli menfaatler için devletleştirilmesi zaruri olan endüstriler devletleştirilecek, diğerlerine dokunulmayacaktır.
komünizm dar bir görüşe sahiptir. dünyayı ikli kutba ayırmış, ikisinin ortası bir düzen olabileceğini hesaba katmamış, katmak istememiştir. sosyalim ise komünizm ve kapitalizm arası ılımlı, demokratik bir yol tutmuştur. komünizmden daha fazla yayılmasının sebebi de budur.
izmler nedir? - necati zincirkıran sf. 27-28 (90's)
modern sosyalistlere göre, gerçek sosyalizm komünist ülkelerde tatbik edilmekte olan sosyalizmden çok ayrıdır. daha doğrusu, komünizm, sosyalist düzene sahip çıkmaya çalışmaktadır. bunu yapmak isterken de, sosyalizmin bütün geleneklerini yıkmış, tanınmaz hale getirmiştir.
marxism'in analizci ruhuyla taban tabana zıt katı bir sistem yaratılmıştır. sosyalizm, kapitalist düzendeki sınıf farklarını kaldırarak, hürriyet ve adaleti sağlamak isterken, komünizm bu sınıf farklarını daha da artıracak tek parti diktatörlüğü yaratmıştır. komünizm, düzeni değiştirmek için tek yol olarak ihtilal ve tabii iç harp tavsiye etmekte, sosyalizm ise bu değişikliğin hukuki yollardan, kanunlara uyularak ve insan haklarını çiğnemeden yapılması gerektiği fikrini savunmaktadır.
komünizm, düzen değişikliğinde ilk faktör olarak bütün istihsal(üretim, üretme) vasıtaların devletleştirilmesini şart koşar. bu devletleşmenin hiç bir hukuki dayanağı olmadığı gibi, insanların en ilkel hakları dahi hiçe sayılmaktadır sosyalizm devletleştirmeyi sadece bazı endüstriler için düşünmüştür.
sosyalist düşünceye göre, sadece milli menfaatler için devletleştirilmesi zaruri olan endüstriler devletleştirilecek, diğerlerine dokunulmayacaktır.
komünizm dar bir görüşe sahiptir. dünyayı ikli kutba ayırmış, ikisinin ortası bir düzen olabileceğini hesaba katmamış, katmak istememiştir. sosyalim ise komünizm ve kapitalizm arası ılımlı, demokratik bir yol tutmuştur. komünizmden daha fazla yayılmasının sebebi de budur.
izmler nedir? - necati zincirkıran sf. 27-28 (90's)
müziğin matematiği olarak adlandırıyorum
ingilizce 'harmony' olarak karşımıza çıkar
kelime anlamında, "uyum" anlamına gelmektedir.
müzik literatüründe ise armoni; yine sözlük anlamına eşdeğer biçimde ses uyumu, uyumlu ses kuralları şeklinde karşılık bulur
ingilizce 'harmony' olarak karşımıza çıkar
kelime anlamında, "uyum" anlamına gelmektedir.
müzik literatüründe ise armoni; yine sözlük anlamına eşdeğer biçimde ses uyumu, uyumlu ses kuralları şeklinde karşılık bulur