sırf bir çocuk bir anne bir babadan oluşuyor diye neden kutsallık yükleniyor anlayamıyorum. kutsallık nedir? her iyi güzel olan kutsal mıdır, eleştirilemez midir? tüm aileler iyi midir? gördüğümüz kadarıyla çoğu türk ailede çocukların üzerine düşülüyor 2. dereceden akrabalar ile de yakın ilişkiler var ancak tüm aileler böyle değil. aşırı muhafazakar ve çocuklarını bu doğrultuda yetiştirmek isteyen aileler var. erkek arkadaşın olamaz, kafanı kapatacaksın, kuran kursuna gideceksin ve hatta okumayacaksın sözleriyle kısıtlayan aileler ve hatta şiddetle bunları taçlandıran. başı kapalı olup ramazanda oruç numarası yapan dışarıda aman tanıdık biri görmesin korkusuyla kuytu köşede yemek yiyen ne kadar insan var bir bilseniz. ya da alkolik, uyuşturucu bağımlısı bir anne babanın çocuğu olmak, az önce yazdığımdan aşağı kalır bir yanı var mı? aşırı baskıcı, mükemmeliyetçi bir anne baba? aşırı mahalle ne der diye düşünen bir anne peki? dedikoducu? sahiplenmeyici? suçlayıcı? arkasında durmamak güvenmemek bile o kadar kırıyor ki bir insanı çocuk yaştan. şu an gördüğünüz aman ne kadar özgüvensiz ne kadar durgun ne kadar pislik dediğiniz çoğu insanın aile yapısı sorunludur. insanlara çocuk yapmak gibi sağlıklı bir erkek ve bir dişi bireyin kolaylıkla yapabildiği bir eylem sebebiyle annelik ya da babalık kavramını yüklemek, bu kavramları kutsallaştırmak o kadar saçma geliyor ki bana. bilmiyorum, zor olan aile kurmak değil birbirine güvenen, dürüst, sözünde duran bir aile kurmak. kutsallaştırılması gereken de bence budur. kızını erkek arkadaşı var diye döven baba değil, onu anlamaya çalışan yanında olan babadır zor olan. çocuğu ateist olan aşırı muhafazakar anne sizce de onu evlatlıktan reddederek kolaya kaçmaz mı? doğru olan onu anlamaya çalışması değil midir?
kutsallık tanımınıza, kutsal saydıklarınıza inanmıyorum ve sanırım hiç inanmayacağım.