alışkanlık

ontolojik sancilarimin merhemi
insanlar alışkanlık yüzünden bile ölebilir -yani hayata tamamen alışırlar ve gerek tinsel gerek fiziksel açıdan körleşirlerse.

Hegel


doğumdan bir kaç saniye sonra bebeği sallayarak ve böylece ona nefes alması gerektiğini hatırlatmak gibi. nefes almayı unutursa ölür. farkında olmadan yaptığımız tüm eylemler üzerine düşünülmeden alışkanlıklara dönüşmüştür. alışkanlık tamamen mekanikleşmiş bir duygu; yürümeye başladığımız anda onu bilinçli bir şekilde istemeden isteyeceğimizdir. çünkü istenç alışkanlıkla somutlanmıştır. ezcümle: özne alışkanlıklar sayesinde bedenini kendine mâl eder.

bana kalırsa alışkanlıklar adım adım bilinci arka plana iten yahut devre dışı bırakan sürecin birer parçasılar. hegel'in tinsel ve fiziksel anlamda körleşmeden kastını bilincin devre dışı kalmasıyla girilen uyku hâli olarak görüyorum. idrâkın tamamen kaybolması insanı ölüme götürebilir. ölümün gerçekleşmesinin nedeni basit bir alışkanlık olarak görülse de bu tümelin neticesi olabilir.
bu başlıktaki tüm entryleri gör