Neden geriden gelirken amaç ileridedir ve geleceği işaret eder. Amacın ulaşma çabası nedenin ise doğal akış yolu olduğunu söyleyebiliriz. Mesele şu ki, bazı nedenler de bir zamanlar amaçtı. Nedenin dayanak noktaları varken amacın uzanmak istediği hedefler var. Tam bu noktada inanç ve bilim arasında ta büyük patlamaya dek süren bir kavga başlıyor. Bütün bu sabitlerin, denklemlerin, oluş ve kayboluşların bir nedeni mi var amacı mı? İnsanın var oluşu bir nedenler zincirine mı bağlı amaçlar zincirine mi?
Dinci belgeseli tadında " Allah hiçbir şeyi sebepsiz yaratmamıştır" demek sebep sonuç zincirine bağlı diyalektiği güçlendiriyor ve pozitivist bir yaklaşımdır aslında. Oysa doğrusu Allah hiçbir şeyi amaçsız yaratmamıştır olmalı. Yaratıcı için sebeplere gerek yok, kâinatı amaçların mı yoksa nedenlerin mi üzerine kurduğu da biraz yumurta tavuk ilişkisi gibi. Çünkü büyük patlamanın ötesini bilmiyoruz ve önce neden mi vardı yoksa amaç mı vardı bizim gözlem alanımızda değil.