kimine ismimi bile söylemem. hem niye söyleyeyim ki o zaman nick neden var?
bu durumdan ötürü eleştirildiğim çokça olmuştur. bundan yaklaşık altı-yedi sene öncesine kadar bir sözlükten inanılmaz müthiş bir arkadaş edinmiştim. ondan sonra asla sözlüklerde başka birine dost diyemeyeceğim diye büyük konuştuktan sonra geçen sene şu an en yakınlarım içine alabileceğim bir dost daha edindim ve halen kendisi dostumdur. ona da herhalde iki-üç ay sonra falan ismimi söylemiştim galiba. kendisi bu durumdan şikayetçi değilken ben tanışalım artık demiştim. toplam bir elin parmağını asla geçmeyecek kadar yakını olan bana bu tarz yerlerden arkadaş edinmek imkansız gibi bir şeydi. ama büyük söz nedir? neden konuşulmaz? sorularına evrenin bana cevabı ağır oluyor. höpür höpür büyük konuştuğumu yedirtiyor namussuz. velhasılı şudur ki anon olup olmayacağınız insanı iyi seçin. bazen müthiş bir dostluğu belki aşkı kaçırabilirsiniz bazen de kötü niyetten kendinizi uzak tutarsınız. evren işte acımıyor.