türkiye müzik tarihinin büyük isimlerinden barış manço'ya hayranlığımı ifade edecek kadar zengin bir sözcük dağarcığına sahip değilim. birçok şarkısı olur olmadık yerde derin hüzünlere sevk eder beni. bayram günleri radyonun düğmesine bile basmam malum şarkısı çıkar da bayram bayram hıçkırıklara boğulmayım diye. allahtan uzun yıllardır televizyonum yok.
demin bir arkadaşın ofisine gittim laflamaya. bu şarkının o muhteşem girişinden itibaren boğazım düğümlenmeye başladı kendimi tuttum. ama ne zaman ki "ayrılık geldi başa katlammak gerek..." kısmı geldi göz yaşıma hakim olamadım. bir insanın bütün şarkıları bu kadar insana değebilir mi yahu. yoksa sadece benim mi barış abiyle aramda böyle bir bağ var?