ayet-i kerime

trolicela
kuran'da geçen kelime ve cümleler...

ama benim için bambaşka bir anısı vardır. hocadan yediğim ikinci dayak.

mahallemizde çok sevdiğimiz bir ablamız vardı, kerime abla.. çok güzel bir kadındı, hepimiz büyüyünce ona benzemek isterdik. eşi ona hep ayet-i kerimem derdi. anlamazdık ne olduğunu ama mutlaka aşkla ilgili bişey diye düşünürdük. hep ona benzemek istediğimizden, ismimiz kerime olmadığından kimse bize ayet-i kerimem diyemeyecek diye üzülürdük de... afet gibi bişeydi ayeti kerimem bizce...

ilkokul ikinci sınıfta anneannem, bunlar böyle çil yavrusu gibi ortalıkta kuduruyor, bunları camiye verelim kuran kitap öğrensinler dedi...

ve gönderdiler mahallenin en büyük camiisine...

Ve yine allahın belası ali hoca! baştan sormaya başladı herkese soruları, kontrol ediyordu bizim dini bilgimizi...

ayet-i kerime nedir dedi.

ben heyecanla atlayıp mevlüt abinin karısıııııııı, komşumuzzzzzz dedim, aşıklar onlar birbirine dedim.
benim için ayeti kerimenin anlamı oydu çünkü... küçücüktüm!!!

gel gel ben sana öğreticem ayeti kerime ne demekmiş diye cetvelle vurdu ellerime, defalarca... defalarca... günlerce sızısı geçmedi elimin...

ve ben bir daha asla camiye gitmedim!
bu başlıktaki tüm entryleri gör