bir delinin günlüğü

ontolojik sancilarimin merhemi
kalp..
hangisi neşe hangisi keder?
ya civa gibi düşürdüğün parlak gözyaşı?
benden geçmiş gözyaşlarının sayısız topluluğu
sahibinin peşinden giden damlalar?
üst üstte binmiş bulutlar
mutluluk ve mutluluğa duyulan açlık
dipte büyüyen kara otlar
bütün bu masallar
salonda dolaşan başıboş gözler..
gözlerinin arkasında kapanan, kırmızı, siyah ve mor renkler..
üzerime sinen parfüm kokusu
tenimin bu değişken bu duyarlı kılığı
sis perdesi gibi hareket eden içi boş hayaller
iğne gibi batan duygular
hissedilmeyen suretler
gizemi azaltılmış hayat
itişip kakışan kader
demeden duramayan dil
sınırsız merak
kaybedilmiş kimlik duygusu
kayıtsızlığın uğultusu
içimin homurtusu
zamansız gelen uyku
göz kapandı an geçti..
bu başlıktaki tüm entryleri gör