yalnız kaldığında bir köşede sessizliğinin derinliğine gömülüyordu. gün boyu yüzündeki tebessüm silinip yerini çaresiz bakışlara bırakıyordu. görünen dünyada istedikleri oluyordu da içindeki eksikliği kimse göremiyordu. başka dünyalar vardı içinde inşa etmek istediği. temelini küçücük kalbine oturmak istediği, duygularla özellikle de sevgi ile inşa etmek istediği. yalnızdı.. planlarını çizdiği zemin hep kırılıyordu. elinden tutan yoktu. düşüyordu. daha derine.. çekilip giderken bile umudu vardı içinde. kırgın bir ruhun kendi dünyasının içinde kırılma döngüsüydü yaşanan..