yavaş yavaş kemirdiği organa denk gelene kadar orada tek başına durmak onun kaderi. kabullenmeyip debelenmeyi seçtiğinizde, içine bulduğunuz her şeyi, üzerinizdeki tüm fazlalıkları sokuşturmak istersiniz. bu sefer de o boşluklara sokuşturduğunuz her şey, ruhu çıplak bırakabilirsiniz.. boşluk insanlar için var. hepsi de capcanlı ve net. kabul ederek bu duygudan asla kurtulamayacak oluşumuz ise bizim insanlık halimiz. onunla yaşamayı öğrenmeliyiz.