İlkokulda az ağlamadım bu şapşiği dışladıklarında; bu da iki eli arkasında bağlı, başı yerde üzgün üzgün yürüdüğünde.
Bir neslin merhamet ve insanları farklılıklarıyla kabullenme duygularının mimarı olmuştur. Şimdilerde eli tespihli, başı takkeli dedeleri olan geri zekâlı çizgi film karakterlerini görünce bugünün çocukları adına çok üzülüyorum.