yaklaşık 3 ay önce eşinden ayrılarak yeni bir eve taşınan duf'un yeni sürprizli hayatının en renkli ve ahlaksız hikayesidir.
ben dusunmeye usenen filozof kısaca duf
evet yeni bir eve çıktım. bu evde beni bir sürprizin beklediğini elbette tahmin bile edemezdim. evimin tuvalet ve banyosu yan komşumun evine doğru giriyor. acayip bir mimari. dışarıya penceresi olmayan ve binanın ortasında kalan bu bölüm için koku yaratmasın diye havalandırma penceresi ve havalandırma bacaları yapmışlar. her iki dairede de olunca yan dairede olan biten her şey yanınızda yapılıyormuş ve konuşuluyormuş gibi rahatça duyuluyor. bunu daha ilk gün anlamıştım. ancak bu tip dinlemeler bende heyecan uyandırmadığından ve başkalarının hayatına çok merak duymadığımdan ilk başta önemli gelmemişti.
bilmiyordum ki, yan dairede dünyanın en marjinal yaşamı sürüyor :)
aslında dinlemelerim, tuvalette başlamadı. evi kiraladım. dünyanın en umursamaz ev sahiplerinden birine çattım. bana evi kiraladı ve gitti. hiç bir bilgi vermedi. bende elektrik sayacının çalışmadığını ama evde elektrik olduğunu görünce durum hakkında bilgi sahibi olmak için komşumun kapısını çaldım. gözetleme deliğindeki hareketliliği gördüm. kim olduğumu gördükten sonra kapıyı açtı. 40 yaşlarında üstü tamamen çıplak bir koluyla iki göğsünü kapatmış bir kadındı. bir tişört giyip kapıyı açmak kaç dakika sürecekti, ama o şekilde çıkmayı tercih etmişti. aşırı şaşkın bir yüz ifadesiyle kadınla konuştum ve modernizmin kurallarıyla sadece yüzüne baktım. ama kadının cesaretine de hayran kaldım. teşekkür ettim o rica etti ve bendeki meraklanma yavaşça başladı.
ancak henüz gördüğüm hiç bir şey değildi. daha sonra öğreneceklerimin yanında bu daha başlık sayılmazdı.