hatırlar mısın çok uzun yıllar sürecek birlikteliğimizin ilk ayı doğum günüme denk gelmişti. ne güzel çilekli ve muzlu bir pasta yapmıştın bana o gün. sen ne kadar güzeldin. ne kadar çok seviyordum ağzından bana hitap şeklini. ve ne kadar güzel bir geceydi.
o günlerde sana karşı bağışlanması zor bir kusurum olmuştu. küsüp gitmiştin. bir daha asla evimize gelmeyeceğini bağırmıştın. ne yapıp ne ettiysem barışamamıştım seninle. gecenin 2.30'un da içip içip sana yazdığım mesaj aklımda.
''ben şimdi intihar ediyorum. vasiyetim her doğum günümde aynı pastadan yap ve hayrına evimizin olduğu site görevlilerine dağıt. sen de aç bir bira o gün artık gönlün bir başkasında ise bile erkan oğur'un memoş türküsüyle ağla benim için''
tanrım aşkta korku insanı ne kadar iğrençleştirebiliyor. saolasın sabah olmadan gelmiştin o zaman bu mesaj üzerine. intihar falan edeceğim yoktu tabii. uyuyordum geldiğinde uyandırmamışsın.
o günün üzerinden uzun yıllar geçti. seni son görmemin üzerinden daha 1.5 yıl falan. seni görmediğim her mevsim kılıç oldu saplandı her yerime.