İnsanı hayattan soğutan işkence gibi bir bugdur.
En meşhuru masa kenarına carpmak olsa da ben de ileri seviyede bi durum var. Genelde dönüşlerde kapı duvar masa sandalye kenarlarına carpiyorum. Gün geçmesin ki bi yerimde çizik yara olmasın. Bazen farketmiyorum sonra görüyorum bacak çizilmiş kolum çizilmiş. Bazen demir kapı oluyor omzum fena çarpıyor, otomatik cam kapılar yerinden oynuyor bazen.
Beynin bu mesafeyi ayarlaması gerekmiyor mu arkadaş?