Saat dokuzu beş geçe,
Atam dolmabahçede.
Gözlerini kapamış,
Bütün dünya ağlamış.
Doktor doktor kalksana,
Lambaları yaksana.
Atam elden gidiyor,
Çaresine baksana.
Uzun uzun kavaklar,
Dökülüyor yapraklar.
Ben Atam'a doymadım,
Doysun kara topraklar!
ve özellikle şu kısmı ayrı bir duygu yükü taşır,
''ben atam'a doymadım, doysun kara topraklar!''