Postmodernizmin iddiası; kabaca gerçeklik kavranamaz dolayısıyla parçalandı ve siz de buna göre yaşayın. Şimdi bizi şuraya götürmesini beklerdim ben. Parçalanmış bir gerçekliğin içinde aslında daha birlikte yaşamayı içsellleştirmiş, daha birbirine düşman olmayan bir topluma ulaşacağız gibi idi. Fakat vardığımız yer tam tersi oldu. Neden kaynaklı olduğuna dair kişisel fikrim şudur:
Biz bilgimizi her daim bir dolayım aracılığı ile ediniyoruz. Gün içinde Türkiye'de ne olup bittiğini kent kent gezip göremiyorum ya da binaların içinde ne olup bittiğini bilemiyorum. bunları her zaman medya dolayımı aracılığıyla ediniyorum. Gazete kitap okuyorum, bir arkadaşımdan duyuyorum, tv izliyorum. internetin çıkışından itibaren çoğunluğunu sosyal medya aracılığıyla edinmeye başlıyorum. Bu da bize yeni araçlar oluşturdu. Filtre balonlarını özetlersek, sosyal medyada önemli olan şirketlerin reklam almasını sağlamak için içerik sağlamayan bu şirketlerin içerik sağlayan ve diğer içerikleri beğenen kişileri bir arada tutulabilmesi için bu kişilerin beğendiği içeriklerle karşılaştırılması sorunu. Buna göre yazılan algoritmalar bizi hep beğeneceğimiz ilgileneceğimiz ya da satın alabileceğimiz şeylerle karşılaştırmaya başladılar. Sadece olumlayacağımız şeyler. Ben artık hep beni olumlayacak şeylerle karşılaştığım için diğer tarafın savlarıyla karşılaşmıyorum. dışarıdan onaylamadığım görüş geldiğinde direkt gözardı ediyorum.
Bu sistem karşı tarafın görüşüyle ilgilenmeden reddetmeye itiyo. yani safsatalar için en uygun ortam. bunun sonuncunda virallik kaçınılmazdır. Gelen haber beni olumluyorsa yayıyorum. onaylamıyorsa dalga geçiyorum ve polarizasyonu arttırıyorum. bizi bir arada tutacağına kutuplaşmaya sebep oluyor.
ben de böyle işte hep kendim sorar kendim cevaplarım.