Gözümüzün önünde olan bitene tahammülümüz daha zordur. Ayrılık bile öyledir. Bizden uzakta, aklımızın içindeki güzel sahnelerde ve masum haliyle, yokluğunun acısı içinde geçer zaman. Oysa gözümüzün önünde olan bu haliyle ya daha fazla acı verir ya da masumiyetini yitirip nefretin öznesine dönüşür.