1 aydır her gün gittiğim ankara onkoloji hastanesi'nin önünde bekleyen köpektir. Hiç kimseye kendisini sevdiriyor ve her gün sahibinin o amına koduuğumun kapısından çıkmasını bekliyor. Bugün yanına gittim tekrar sevmek için ama yine ısırmaya çalıştı sevdirmedi. Hastane bahçesinde bulunan diğer köpeklere ve kedilere kır pidesi verirken bi ara gelir gibi oldu ama 6 metre ilerimdeydi resmen heyecan yaptım yanıma gelecek diye ayağa kalktım elimdeki en büyük payı ona vermek için ona doğru yürüdüm bana öyle bir baktı ki içim parçalandı lan. Belki de hayatımda ilk defa bir canlının çaresizliği bu kadar net yaşadığını gördüm :( bana baka baka uzaklaştı benden. Resmen istemiyorum lan benim sahibim gelecek o verecek yemeğimi der gibi baktı. Hala gözümün önünde o köpek. Belki de Bir insanın hayatı boyunca yaşayamayacağı vefayı gösterdi ölen sahibine. Aklıma hachiko geldi o köpeği görünce. İşte vefa buydu. Vefa bağlandığı canlıyı sonuna kadar beklemekti. O köpek hâlâ orda ve hiç ayrılmıyor. Belediye ekipleri kulağına küpe takmış aşılarını yapmış geri salmış ama yine onkoloji hastanesine gelmiş ve her zamanki yerinde ölen sahibini bekliyor. Kendisini hiçbir şekilde sevdirmiyor. Sağa sola yemek yemek için gitmiyor veya insanlardan yemek beklemiyor sadece bekliyor...
zenginsozluk.com/foto
zenginsozluk.com/foto
zenginsozluk.com/foto
zenginsozluk.com/foto