Hastaneye gitmek bir çeşit kabullenme oluyor. Elbette kimse güle oynaya gitmiyor ama hastalığa psikolojik olarak yenik düşmüş gibi oluyor yani en azından ben öyle düşünüyorum. Diş haricinde hastaneye gitmedim bazı belirtiler oluyor görmezden geliyorum bi müddet geçiyor sonra tekrar nüksediyor tekrar geçiyor. Öğrenmek istemiyorum.
Erken teşhis hayat kurtarır, bunun da farkındayım.
Başkası olsa hemen akıl veririz, git şöyle yap böyle yap. Kendimize yakıştıramiyoruz sanırım hasta olmayi.