Bence hayal kırıklığının içinde hayal göçmesi saklı. Hayallerimiz, biz onları “ kırıldı “ bildiğimiz andan çok önce ilk hasarı alıyor ve bir daha asla eskisi gibi olamıyor. Bir içeri göçme, araba kaputu gibi bir hasar. Hayal kırıklığı demeye başladığımız anda ise aslında kendimiz direği olduğumuz yapının altından çekiliyoruz ve her şey yerle bir oluyor. Kolu bacağı parçalanmış hâlde bir yeryüzüne iniş; Çokların başına ansızın gelen ani bir felaket.