Yeni-Platoncu akımın başlıca temsilcilerinden biri olan Iamblichus'un etkisi daha sınırlıdır: Iamblichus bir yandan Platon ile Pythagoras arasında bir uzlaşma sağlamaya çalışırken, diğer yandan paganizmi Hristiyan saldırılarından koruyacak akılcı bir gerekçe sağlamak amacıyla paganizmin öğretilerini felsefi-bilimsel bir sistem içerisine yerleştirme ihtiyacı hisseder. Iamblichus yazılarında Platoncu felsefenin temelde teoloji anlamına geldiği fikrinin üzerinde durur; bu felsefenin yanında Aristoteles'in eserleri gerçeğe erişim sağlayan bir tür giriş işlevi görür. Böylelikle düşünürler arasında Platon'un theologus , Aristoteles'in de logicus olduğu fikri yaygın olarak kabul edilir.