Hayatta mesele edilecek şeylerin en azından bunun içini doldurması taraftarıyım.
Alt sınır yani, çok basit. Bunun bile içini dolduramıyorsa insan hem kendi nefesine hem de karşısındakinin beynindeki öfke merkezinin fazla mesaisine acıyorum.
(bkz: incir çekirdeği doldurmamak)