Aslında çok basit bir kişisel tercihtir fakat ne kadar sövsek az gelecek hayat şartlarında bunun adı tam olarak 'lüks'tür.
İşini severek yapan insan sayısı çok az ama para kazanmak zorundayız. Çevresinde sadece bayıldığı insanları biriktiren insan sayısı çok az ama sosyal bir varlık olduğumuz gerçeğini dikkate almak zorundayız. Muhteşem ebeveynlerin elinde büyümüş insan sayısı çok az ama memnun olmasak da ailelerimizin yanında olmak zorundayız.
Tüm bu aptal saptal zorunlulukların ağızlarımızı burunlarımızı tıkayıp bizi nefessiz bıraktıkları bir hayatta en azından bizim için çok da mühim olmayan insanların arasında bulunmama lüksümüzü dibine kadar kullanalım bence.