İyi olanın muhakkak güzel bir yanı vardır. Estetik olarak güzel olan da muhakkak yaşam adına önemli ve faydalı bir şeye işaret eder. Sorun şudur, güzel olanın pratik faydası olacak diye bir şey yoktur. Güzel olan, tamirci çantasında sorun gidermeye yarayan bir alet değildir, güzelliğin kendisi böyle değildir. Bu yüzden iyilik de böyle pratik olarak hayatta kısa vadeli kar getirmez. İyiliğin faydası kolektiftir. Tıpkı yaşamı uzun ve yaygın kılmak için pek çok şeyden vazgeçen bağımsız hicreleein bir vücut altında sistemleşmesi gibi, iyi de ancak böyle değer görür. Japonya da birbirine büyük saygıyla yol veren, dönerken arkasındaki araca selektör yaparak selam gönderen araçları düşünün, kolektif bilinç olmasa hepsi kerizdir, hiçbir pragmatik fayda yoktur, oysa kolektif bilinç iyiyi doğurur ve güzel bir set oraya çıkarır. Bu yüzden iyi bir şey gördüğümüzde güzel bir manzara görmüş gibi bir his yaşarız. İyi ve güzel birbirini çağırır.