30 yaş üstü turnusolu başlıktır. sene 1998 de lise 1'e başladığımda muhteşem bir alet keşfetmiştim. radyodan başka bir şey değildi o alet. odama kapanıp radyo dinleyerek ders çalışmaktan büyük haz etmeye başlamam sınıf birincisi yapmıştı beni.
youtube'nin kurulmasına 10 yıl, akıllı telefonların hayatımıza girmesine 15 yıl vardı daha. microsoft chat bile yoktu sanırım.
haliyle elimi attığım an istediğimiz şarkılar bize bir tık uzakta değildi. müsadenizle yine biraz başlıktan alakasız yürüyeceğim.
sene 2002 de pentium 3 diye bir naneden heyecanla bahsediyordu internet cafedeki bilgisayardan anlayan abilerimiz. daha icat olunmamıştı ama çıkacağı konuşuluyordu. sormuştum o abilere ne olacak bu pentium 3 çıkınca. demişlerdi ki ''şimdi bir düğmeye basınca sitenin anında karşında belirdiğini düşün bilgisayarda. öyle olacak'' bunu diyen abiye pek inanasım gelmemişti. ama hayali bile güzeldi.
bu sohbete bile 4 yıl vardı daha.
bizim mahallede kasetçi topal mehmet abi vardı. kendisi kasetçiyi kapatalı 10 yıl oldu ama 20 yıldan fazladır dostum demekten gurur duyduğum bir insan. günde 250 bin lira para verirdi ailem bana. mehmet abi içine 10 şarkı sığan 60 lık kasedi 250 bine çekiyordu. yapar listeyi verirdim kendisine. her gün de 10 bin, 20 bin para bırakırdım okula giderken. o da bana para tamamlanınca hafta sonunda kasedimi verirdi. şimdi youtube de 5 saniye sonra atlayacağımız reklamlar bile canımı sıkıyor.
neyse. bu konu üzerine daha fazla sosyoloji kasmayacağım. lakin gerçekten güzel yıllardı. sanırım o zamanlar daha güzel insanlardık.