Kendinden nefret eden zavallılarca tepki alır. Toplumda var böyle bir şey yalnız. Birinin kendini beğenmesi, sevmesi sanki ayıpmış gibi tepkiyle karşılanıyor. Halbuki nefret denen o duygunun çıkış noktasının kişinin öz nefreti olduğunun farkında bile değiller.
Ben kendime tapıyorum lan resmen! Şimdiye kadar da en çok kendimi sevdim. Kaşıma gözüme, huyuma suyuma bayılıyorum.
Velhasıl benim kendimle ilişkimden kime ne? Herkes kendi evinin önünün temizliğiyle ilgilensin.