ilişkilerde insan psikolojisinin çifte standart modu. bizimle konuşan karşı cins masum ve eğlencelidir, iyi niyetlidir ama sevgilimizin yanındaki herkes kötüdür. dostumuzla olan onu suistimal edecektir. daha da kötüsü bizim kurduğumuz iletişimleri alabildiğine olumlarken sevgilimizde sürekli art niyet ararız. bunu sürekli yapıyorsak şunu sormalıyız : sevgilimiz/sevdiğimiz şeytan paratoneri değilse eğer ( öylesini seçtiysek de suç bizde ), iletişim özürlü mü ki ya da çocuk mu ki sürekli yanlış ata oynasın?
kıskanmak yerine göre iyidir, tutkuyu besler, biraz çocuksu biraz saftır. güven denizine dökülmesi gereken taşkın gibidir. çok sık ve yıkıcı tekrarlanırsa, ahali köyü alır vadiden tepeye kurar.