kıskanmak

ontolojik sancilarimin merhemi
Kıskanmak ilişkilerin bir unsuru bence. kıskanmamız için bir üçüncü kişi gerekiyor. Bugünün ilişkileri iki unsurdan oluşuyor: bir çift ve ötekiler. İşte bu ötekiler kısmı yok olduğunda hastalık tavan yapıyor. asıl izolasyon bu. Ötekisi olmayan, ötekisiz kalmış bir birliktelik, ölümcül bir hastalığa tutuluyor, ama kimse ölmüyor. Bu bir olma hali bile.


Kıskançlık ne kadar şiddetli olursa olsun, hoşuma gidiyor. ben bu konuda tipik bir yamyamım sanırım. kara delikleri bilirsiniz. onların merkezlerinde uzayın tamamen delinip yırtıldığı bir kör alan vardır. oranın adı normalde singularity. filozoflar bunu alıp benliğin merkezi; arka bahçesi; gizli bölmesi gibi bir anlamda kullanmaya başlamışlar. çünkü kıskançlık bir tutku. doyuruyor insanı. faydalı bir duygudur. içi boşaltılmadığı sürece.
bu başlıktaki tüm entryleri gör