'kitap okumaya başlayacaklara tavsiyeler' diye bir başlığı görmek zorunda kalacak hale kadar geldik demek. bir acı daha nasıl tarif edilir bilemedim?
türkiye'de her 100 kişiden 4.5 kişi kitap okuyor.
şu okuma oranları görüp, içerlenmemek elde değil.
günde otuz sayfa kitap okumaya zorlamalı insan kendini. yaptığımız her işten keyif almak zorunda değiliz. kitap okumak veya bir başka deyişle insanın kendini geliştirmesi meselesi, meşakkatli bir durum ve keyif almayı bırakıp, sorumluluk almayı gerektiren bir iştir.
feminen
yalnız, şu da unutulmaması gereken bir gerçek ki; yalnızca sorumluluk bilinci ile hareket edersek de, kalıcılığını zamanı geldiğinde umursamayabiliriz! çoğu kimse, "ben kültürleniyorum!" mantalitesi ile hayatının sonuna kadar bu eylemi gerçekleştiremeyebilir! fakat; bir işi yaparken onu zevk aldığımız bir hale evirirsek, kalıcılık ve sistematiklik daha uzun süreli olabilir!