Ahmed Arif'in leylâ erbil'e yazdığı mektuplardan oluşan kitap.
Özür dilerim, olağanüstü duygu barındıran bir kitap. Çünkü sadece bir kitap yakışmazdı.
“Aklıma gelmez ki seni usandırır, sana gına getiririm. Sana dert, sana ağırlık sana sıkıntı olurum. Nemsin be? Sevgili, dost, yâr, arkadaş... hepsi. En çok da en ilk de Leylâsın bana. Bir umudum, dünya gözüm, dikili ağacımsın. Uçan kuşum, akan suyumsun. Seni anlatabilmek seni. Ben cehennem çarklarından kurtuldum. Üşüyorum kapama gözlerini..."
Ben aşkı bu ikisinde bu kadar tanıdım ve inandım.
Daha da fazla inandıracak birini bulduğumda evlenirim falan herhalde. İnanılmazlar!