ölülerin gömüldüğü alan.
mezarlıklar ölüler için değil diriler içindir der elias canetti. onların buna ihtiyacı yok, onlardan fazla geride kalanların ihtiyacı var, onları o temiz, yeşilikler içinde parlak mermerlerin arasında, huzurlu bir sessizliğin içinde görmeye. ayrıca henüz yaşarken, öldüğümde gideceğimiz yerin de belirlenmiş, ziyeret edilen, şık ve temiz bir yer olmasını isteriz. mezarlık servileri altında serin bir istirahatgahta. öldükten sonra da yaşama bıraktığımız bir tür bağdır bu da. unutulma korkusuna da iyi gelir.