yaklaşık bir buçuk saattir ödevim olan basit bir örneği çözümlemeye çalışıyorum. son yarım saat sadece hata alıyorum. bir yerlerde bir şeylerin ters gittiğinin farkındayım ama hiç bozmadım kendimi. daha sonra başka yollar denerken bir tanesinde olay birazcık gelişme gösterince öküz gibi sevinip, mutlu olup "tamam okey gerisine yarın devam ederim" deyip kapattım. belki de motivasyon nerede ne zaman duracağınızı bilmektir. iyi düşünün.